Donderdag, 25 juli 2013
I.G. Farben: Business as usual, no terminations at all.
AART LIBERTY
Laten we proberen realistisch te zijn, waarom zouden de van volkerenmoord verdachte Duitsers, miljoenen manuren verspillen aan het transporteren van joden uit hun eigen land ten einde ze vervolgens op buitenlandse bodem af te slachten? Stel je daarbij eens voor hoeveel treinen daarvoor nodig zijn, voorts duizenden gallons brandstof en manschappen om zo'n taak te organiseren? Waarom het railverkeer belasten met het transport van miljoenen joden, terwijl diezelfde treinen gebruikt konden worden voor het vervoer van soldaten en munitie? Als de SS zulke efficiënte moordenaars waren, waarom dan niet een enkele kogel op Duitse bodem in het hoofd van deze joden schieten? Neem me het sarcasme niet kwalijk, maar wellicht dat deze uitleg en het praktisch gebruik van een dosis gezond verstand, het beeld een beetje te duidelijk maakt.
Vervolgens, als je foto's bekijkt van Auschwitz en andere kampen, dan vraag je je af, waarom er duizenden wooneenheden werden gebouwd, waarin joden konden leven, terwijl ze, zo wordt verteld, toch zouden worden vermoord? Of werden deze barakken juist gebruikt om waardevolle arbeiders in te huisvesten? Voorts, waarom bouwden de Duitsers water zuiveringsinstallaties bij de door joden bewoonde eenheden, die toch zouden worden omgebracht? Dode mensen hebben geen water nodig om te drinken, maar arbeiders wel. Voor die redenen, laten we nog een heilige koe slachten: Als de Nazi's alleen van plan waren om joden om te brengen, waarom tijd en energie verspillen aan het tatouëren van joden? Of, konden de Duitsers dank zij deze getatouëerde nummers, beter controle houden over hun arbeiders?
Maar we gaan verder met het verhaal, in plaats van de concentratiekampen af te schilderen als vernietigings- kampen, was het de veiligste plaats voor de joden in Europa gedurende de 2e wereldoorlog. Met excuses voor de vasthoudendheid, geven de door de Duitsers gerunde werkkampen gedurende W.O. II grotendeels beelden van winkelcentra in de buurt van de woongebieden, om maar niet de sportvelden te noemen (voor het houden van voetbalwedstrijden), gemeentelijke pleinen, concert hallen, bibliotheken en postkantoren. Het door de oorlog verscheurde Duitsland in beschouwing nemend gedurende het laatste deel van W.O. II, vooral in de ghetto's, moesten vele arbeiders gedwongen in deze industriële gebieden verblijven, waar ze in werkelijkheid een verbeterde levensstandaard aantroffen. Welnu, om niet terug te vallen op een kinderachtige redenering, waarom zouden de Duitsers al deze voorzieningen aanleggen als ze simpelweg van plan waren om miljoenen joden te gaan cremeren?
Of, was dit gecreëerde comfort juist bedoeld om de arbeiders in de werkkampen tevreden te houden? Aanvullend kan worden gesteld, dat bewezen is aangetoond, dat productieve arbeiders in de werkkampen speciale privileges werden toegekend, inclusief nachten met het orkest. In plaats van te "tapdansen" rond het onderwerp "concentratie kamp geld", dat men "Lagergeld" noemde, waarmee de arbeiders werden betaald voor hun inspanningen. Dit betaalmiddel werd gebruikt niet alleen in Auschwitz, maar ook in Buchenwald, Dachau en Oranienburg.
Laten we proberen realistisch te zijn, waarom zouden de van volkerenmoord verdachte Duitsers, miljoenen manuren verspillen aan het transporteren van joden uit hun eigen land ten einde ze vervolgens op buitenlandse bodem af te slachten? Stel je daarbij eens voor hoeveel treinen daarvoor nodig zijn, voorts duizenden gallons brandstof en manschappen om zo'n taak te organiseren? Waarom het railverkeer belasten met het transport van miljoenen joden, terwijl diezelfde treinen gebruikt konden worden voor het vervoer van soldaten en munitie? Als de SS zulke efficiënte moordenaars waren, waarom dan niet een enkele kogel op Duitse bodem in het hoofd van deze joden schieten? Neem me het sarcasme niet kwalijk, maar wellicht dat deze uitleg en het praktisch gebruik van een dosis gezond verstand, het beeld een beetje te duidelijk maakt.
Vervolgens, als je foto's bekijkt van Auschwitz en andere kampen, dan vraag je je af, waarom er duizenden wooneenheden werden gebouwd, waarin joden konden leven, terwijl ze, zo wordt verteld, toch zouden worden vermoord? Of werden deze barakken juist gebruikt om waardevolle arbeiders in te huisvesten? Voorts, waarom bouwden de Duitsers water zuiveringsinstallaties bij de door joden bewoonde eenheden, die toch zouden worden omgebracht? Dode mensen hebben geen water nodig om te drinken, maar arbeiders wel. Voor die redenen, laten we nog een heilige koe slachten: Als de Nazi's alleen van plan waren om joden om te brengen, waarom tijd en energie verspillen aan het tatouëren van joden? Of, konden de Duitsers dank zij deze getatouëerde nummers, beter controle houden over hun arbeiders?
Maar we gaan verder met het verhaal, in plaats van de concentratiekampen af te schilderen als vernietigings- kampen, was het de veiligste plaats voor de joden in Europa gedurende de 2e wereldoorlog. Met excuses voor de vasthoudendheid, geven de door de Duitsers gerunde werkkampen gedurende W.O. II grotendeels beelden van winkelcentra in de buurt van de woongebieden, om maar niet de sportvelden te noemen (voor het houden van voetbalwedstrijden), gemeentelijke pleinen, concert hallen, bibliotheken en postkantoren. Het door de oorlog verscheurde Duitsland in beschouwing nemend gedurende het laatste deel van W.O. II, vooral in de ghetto's, moesten vele arbeiders gedwongen in deze industriële gebieden verblijven, waar ze in werkelijkheid een verbeterde levensstandaard aantroffen. Welnu, om niet terug te vallen op een kinderachtige redenering, waarom zouden de Duitsers al deze voorzieningen aanleggen als ze simpelweg van plan waren om miljoenen joden te gaan cremeren?
Of, was dit gecreëerde comfort juist bedoeld om de arbeiders in de werkkampen tevreden te houden? Aanvullend kan worden gesteld, dat bewezen is aangetoond, dat productieve arbeiders in de werkkampen speciale privileges werden toegekend, inclusief nachten met het orkest. In plaats van te "tapdansen" rond het onderwerp "concentratie kamp geld", dat men "Lagergeld" noemde, waarmee de arbeiders werden betaald voor hun inspanningen. Dit betaalmiddel werd gebruikt niet alleen in Auschwitz, maar ook in Buchenwald, Dachau en Oranienburg.
Joden werden niet vergast, maar kregen betaald!
Hier ziet u een voorbeeld van "Lagergeld", dat kon worden gebruikt in de werkkampen. Wat een raar idee, vind je niet, dat de joodse slaven een check kregen en dan hebben we het over dezelfde joden, die men zou vergassen en cremeren in ovens. Gaan we nog een stap verder, niet alleen waren er helemaal geen vernietigings-kampen, die door de Nazi's werden geëxploiteerd, deze werkkampen waren in werkelijkheid de veiligste plaatsen in Europa tegen het einde van de oorlog.
Vooral ook omdat de westerse mogendheden hadden geïnvesteerd in kampen als I.G. Farben, werden de enorme industriële centra (met inbegrip van de concentratiekampen) opzettelijk niet gebombardeerd, omdat het de investeerders anders te veel geld zou hebben gekost. Als zodanig, sinds het voornamelijk joden waren, die in deze kampen werkten, waren zij in feite veiliger onder Duitse controle, dan ieder ander onder de Duitse bevolking. Met name in Dresden kon men daar over meepraten, waar zonder mededogen 300.000 doden vielen in dagenlange bombardementen door de geallieerden. Veel beelden van stapels lijken in Dresden werden zelfs gebruikt in de joodse Holocaust versie.
Hoe storend moet het zijn, vind je niet, als feiten hun licht werpen op onderwerpen, die juist daarvoor zo ondoorzichtig waren gemaakt door desinformatie en valse propaganda. Waar Duitse families werden gedecimeerd en met duizenden werden afgeslacht door de geallieerden, terwijl de joden werden beschermd en veilig in hun werkkampen zaten. Laten we duidelijk zijn. De joden verbleven in Poolse en Duitse centra, waar ze veilig apart werden gehouden van de Duitse bevolking, waarvan een groot deel een afschuwelijk dood tegemoet zagen op dagelijkse basis. Terwijl deze joden helemaal geen crematie in ovens in het vooruitzicht hadden. Die joden zaten zich al te verkneuteren over hetgeen is geschreven in het joodse artikel "Deutschland must perish".In plaats van alle Duitse ellende te ondergaan, gingen de joden na iedere werkdag genieten in de bibliotheken of keken naar voetbal wedstrijden, of werden verzorgd door dokters en verpleegsters of woonden muziekuitvoeringen bij.
Vraag jezelf af: waarom wilden de Duitsers, dat de joden gezond bleven door hen medische zorg te geven, die ze kregen in eerste klas ziekenhuizen, alleen maar om ze later te verdelgen? Waar Anne Frank van kamp naar kamp werd versleept en tot aan haar einde perfect werd verzorgd. En waarom zouden we de holocaust historici geloven, die onzin verhalen bedachten en vertelden dat de joden slechts uren nadat ze uit de trein stapten, die hen naar Polen bracht, zouden worden vergast? Het is simpelweg niet waar. Maar toen de oorlog eenmaal voorbij was, noodzaakte de Joodse agenda om door te gaan met hun fabricatie van leugens, die ze de Holocaust noemen om hun ziekelijke doel te dienen. In het licht daarvan is het nu een goed moment om de woorden te vermelden van de joodse dokter Aryeh Leon Kubovy van het het Israëlische centrum voor joodse documentatie te Tel Aviv. Hij stelt duidelijk, dat:
"Er geen document bestaat, getekend door Hitler, Himmler of Heydrich, dat spreekt over het uitroeien van joden . . . en het woord "extermination" komt niet voor in de brief van (Hermann) Goering aan Heydrich, met betrekking tot de "uiteindelijke oplossing van het joodse vraagstuk".
Vooral ook omdat de westerse mogendheden hadden geïnvesteerd in kampen als I.G. Farben, werden de enorme industriële centra (met inbegrip van de concentratiekampen) opzettelijk niet gebombardeerd, omdat het de investeerders anders te veel geld zou hebben gekost. Als zodanig, sinds het voornamelijk joden waren, die in deze kampen werkten, waren zij in feite veiliger onder Duitse controle, dan ieder ander onder de Duitse bevolking. Met name in Dresden kon men daar over meepraten, waar zonder mededogen 300.000 doden vielen in dagenlange bombardementen door de geallieerden. Veel beelden van stapels lijken in Dresden werden zelfs gebruikt in de joodse Holocaust versie.
Hoe storend moet het zijn, vind je niet, als feiten hun licht werpen op onderwerpen, die juist daarvoor zo ondoorzichtig waren gemaakt door desinformatie en valse propaganda. Waar Duitse families werden gedecimeerd en met duizenden werden afgeslacht door de geallieerden, terwijl de joden werden beschermd en veilig in hun werkkampen zaten. Laten we duidelijk zijn. De joden verbleven in Poolse en Duitse centra, waar ze veilig apart werden gehouden van de Duitse bevolking, waarvan een groot deel een afschuwelijk dood tegemoet zagen op dagelijkse basis. Terwijl deze joden helemaal geen crematie in ovens in het vooruitzicht hadden. Die joden zaten zich al te verkneuteren over hetgeen is geschreven in het joodse artikel "Deutschland must perish".In plaats van alle Duitse ellende te ondergaan, gingen de joden na iedere werkdag genieten in de bibliotheken of keken naar voetbal wedstrijden, of werden verzorgd door dokters en verpleegsters of woonden muziekuitvoeringen bij.
Vraag jezelf af: waarom wilden de Duitsers, dat de joden gezond bleven door hen medische zorg te geven, die ze kregen in eerste klas ziekenhuizen, alleen maar om ze later te verdelgen? Waar Anne Frank van kamp naar kamp werd versleept en tot aan haar einde perfect werd verzorgd. En waarom zouden we de holocaust historici geloven, die onzin verhalen bedachten en vertelden dat de joden slechts uren nadat ze uit de trein stapten, die hen naar Polen bracht, zouden worden vergast? Het is simpelweg niet waar. Maar toen de oorlog eenmaal voorbij was, noodzaakte de Joodse agenda om door te gaan met hun fabricatie van leugens, die ze de Holocaust noemen om hun ziekelijke doel te dienen. In het licht daarvan is het nu een goed moment om de woorden te vermelden van de joodse dokter Aryeh Leon Kubovy van het het Israëlische centrum voor joodse documentatie te Tel Aviv. Hij stelt duidelijk, dat:
"Er geen document bestaat, getekend door Hitler, Himmler of Heydrich, dat spreekt over het uitroeien van joden . . . en het woord "extermination" komt niet voor in de brief van (Hermann) Goering aan Heydrich, met betrekking tot de "uiteindelijke oplossing van het joodse vraagstuk".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten