Maandag, 26 augustus 2013
Met de "World Almanac" hadden de joden even geen rekening gehouden.
AART LIBERTY
Sinds 1945 geven verslagen over het aantal joden, die gedurende de 2e wereldoorlog omkwamen, een dalende lijn aan en worden de aantallen ook voortdurend herzien. Echter het vreemde is, dat ondanks dat de totalen steeds verder omlaag gaan, het gefabriceerde aantal van 6 miljoen op onverklaarbare wijze onveranderd blijft.
Bovendien is gebleken, dat naarmate de macht van de Nazi's steeds verder toenam in Duitsland, de Joden niet alleen begonnen Duitsland te verlaten, maar in zijn geheel ook Europa. Hun bestemming was niet alleen Palestina, maar ook de Verenigde Staten en Rusland. Hun beweging was zo beduidend groot, dat het de facto een tweede exodus was.
Op 9 juni 1945 schatte het magazine Freiling Foster het aantal joden in het door Duitsland bezette Europa op 3.450.000. Dit aantal is daarom interessant, want hoe is het dan mogelijk, dat er 6.000.000 joden omkwamen in een holocaust, terwijl er op dat moment niet eens zoveel in Europa leefden? Tot die conclusie kwamen we ook al in de artikelen onder deze zelfde tab. van 15-6-2013, 31-3-2013, 5-8-2012, 1-7-2012 en 23-05-2012, terwijl in feite in alle artikelen op de Holocaust Leugens tab. er twijfels bestonden. En om verder te gaan, hoe vreemd is het dat er in Duitsland op het toppunt van zijn macht in 1933, slechts 560.000 joden in Duitsland woonachtig waren. Zelfs in de gebieden, die het dichts lagen bij de de regering van Hitler, speciaal Duitsland, Oostenrijk en Tjecho-Slowakije verbleven slechts 360.000 joden na 1939. Begint het beeld duidelijk te worden? Er zijn nooit 6 miljoen joden tijdens het bewind van Hitler geweest, die in bezet Europa leefden, die gedurende zijn bewind zouden kunnen zijn gedood, nog even los van het feit of dat wel de bedoeling was.
En dan was er op 13 juli 1994 op PBS (KENW-TV) de vertoning op televisie van het leven van de beroemde piloot Charles Lindbergh. Gedurende de uitzending van deze documentaire werd beweerd, dat Lindbergh één van de Duitse werkkampen had bezocht en daarna beweerde, dat er slechts 25.000 kampbewoners verdwenen in een periode van anderhalf jaar. Bovendien is hier sprake van alle nationaliteiten. Maar vreemd genoeg blufte Simon Wiesenthal, een beruchte en bedrieglijke Nazi-jager, na W.O. II, dat de Duitsers zelfs 10 miljoen joden had omgebracht in alleen al Polen, Letland en Litouwen. Aantallen, die Wiesenthal achteloos uit de mouw wist te schudden, terwijl het Holocaust museum nu, anno 2013, nog niet verder is gekomen dan 3 miljoen gefabriceerde slachtoffers.
Sinds 1945 geven verslagen over het aantal joden, die gedurende de 2e wereldoorlog omkwamen, een dalende lijn aan en worden de aantallen ook voortdurend herzien. Echter het vreemde is, dat ondanks dat de totalen steeds verder omlaag gaan, het gefabriceerde aantal van 6 miljoen op onverklaarbare wijze onveranderd blijft.
Bovendien is gebleken, dat naarmate de macht van de Nazi's steeds verder toenam in Duitsland, de Joden niet alleen begonnen Duitsland te verlaten, maar in zijn geheel ook Europa. Hun bestemming was niet alleen Palestina, maar ook de Verenigde Staten en Rusland. Hun beweging was zo beduidend groot, dat het de facto een tweede exodus was.
Op 9 juni 1945 schatte het magazine Freiling Foster het aantal joden in het door Duitsland bezette Europa op 3.450.000. Dit aantal is daarom interessant, want hoe is het dan mogelijk, dat er 6.000.000 joden omkwamen in een holocaust, terwijl er op dat moment niet eens zoveel in Europa leefden? Tot die conclusie kwamen we ook al in de artikelen onder deze zelfde tab. van 15-6-2013, 31-3-2013, 5-8-2012, 1-7-2012 en 23-05-2012, terwijl in feite in alle artikelen op de Holocaust Leugens tab. er twijfels bestonden. En om verder te gaan, hoe vreemd is het dat er in Duitsland op het toppunt van zijn macht in 1933, slechts 560.000 joden in Duitsland woonachtig waren. Zelfs in de gebieden, die het dichts lagen bij de de regering van Hitler, speciaal Duitsland, Oostenrijk en Tjecho-Slowakije verbleven slechts 360.000 joden na 1939. Begint het beeld duidelijk te worden? Er zijn nooit 6 miljoen joden tijdens het bewind van Hitler geweest, die in bezet Europa leefden, die gedurende zijn bewind zouden kunnen zijn gedood, nog even los van het feit of dat wel de bedoeling was.
En dan was er op 13 juli 1994 op PBS (KENW-TV) de vertoning op televisie van het leven van de beroemde piloot Charles Lindbergh. Gedurende de uitzending van deze documentaire werd beweerd, dat Lindbergh één van de Duitse werkkampen had bezocht en daarna beweerde, dat er slechts 25.000 kampbewoners verdwenen in een periode van anderhalf jaar. Bovendien is hier sprake van alle nationaliteiten. Maar vreemd genoeg blufte Simon Wiesenthal, een beruchte en bedrieglijke Nazi-jager, na W.O. II, dat de Duitsers zelfs 10 miljoen joden had omgebracht in alleen al Polen, Letland en Litouwen. Aantallen, die Wiesenthal achteloos uit de mouw wist te schudden, terwijl het Holocaust museum nu, anno 2013, nog niet verder is gekomen dan 3 miljoen gefabriceerde slachtoffers.
Simon Wiesenthal, joodse leugenaar
Grootste joodse leugenaar in zijn beste pak
Maar naast leugenaar Simon Wiesenthal, waren er meer figuren, die de aantallen uit hun duim zogen en hoe toevallig, meestal rond de 6 miljoen. Zo kwam Rafael Lemkin in 1943, dus 2 jaar voor de 2e wereldoorlog eindigde en auteur van het boek "Axis Rule in Occupied Europe", met de bewering, dat er al in 1943 zes miljoen joden waren omgekomen. Hij is ook de man, die de term "genocide" heeft uitgevonden. En vreemd genoeg was het ook Reader's Digest, die eveneens in 1943 beweerde, dat er reeds 6 miljoen joden waren vermoord. Maar heeft er dan een genocide plaatsgevonden met betrekking tot de joden? Het is een onderzoek naar de aantallen zeker waard.
Op 24 maart 1933 stelde de Daily Express, een joodse krant, het totale aantal joden wereldwijd op 14 miljoen. De World Almanac van 1933, p. 419, schatte het aantal joden op 15.316.359. Dan gaan we verder met de World Almanac van 1936 op p. 748, waar de wereldwijde Joodse bevolking wordt geschat op 15.753.633 en die in 1938 op 15.748.091 uitkwam. Het was de American Jewish Committee Bureau of the Synagogue Council, dat in 1939 de Joodse wereldbevolking schatte op 15,6 miljoen. Nog even de aantallen van de World Almanac op een rijtje:1940 - 15,3 miljoen, 1941 - 15,7 miljoen, 1942 - 15,1 miljoen, 1947 - 15,6 miljoen en 1949 - 15,7 miljoen. Laten we even pauzeren om deze aantallen verder te analyseren.
Op het moment, dat Amerika besluit in 1941 aan de 2e wereldoorlog deel te nemen, bedroeg het aantal joden globaal 15,7 miljoen. Naar verluidt, zouden de Nazi's tegen het einde van de 2e wereldoorlog in 1945, 6 miljoen joden moeten hebben omgebracht. Echter in 1947, bedroeg het totaal der joodse bevolking volgens de geachteWorld Almanac 15,6 miljoen - in wezen dus geen enkele verandering. Hoe is dat dan mogelijk? Om nog meer waarde toe te kennen aan deze constatering, stelde de New York Times het aantal joden wereldwijd op 22 februari 1948 op 15,6 miljoen, plus nog eens 600 tot 700 duizend, die in Palestina woonden. Waardoor het eindtotaal op 16,2 miljoen komt, meer dan het aantal aan het begin van de 2e wereldoorlog.
Hanson Baldwin, een gerenommeerde oorlog historicus voor de New York Times, stelt evenzo het aantal joden wereldwijd op meer dan 15 miljoen rond 1948. Vreemd genoeg komt een publicatie genaamd Information Please, uit op 15.152.098 joden wereldwijd in 1943. In dezelfde geest, sloeg een rapport van het Internationale Rode Kruis in 1946 in als een bom: Tussen de 270.000 en 300.000 geregistreerden gevangenen van alle nationaliteiten waren omgekomen in de door Duitsland gecontroleerde kampen. Hiervan waren niet meer dan de helft van joodse origine en deze gevangenen stierven primair als gevolg van tyfus en andere ziekten.
Nog belangrijker, het Internationale Rode Kruis maakte duidelijk dat het merendeel van de sterfgevallen zich voordeden, terwijl de oorlog naar zijn einde liep en de geallieerde bombardementen alle voedsel en bevoorradingslijnen naar de werkkampen daardoor stil kwam te liggen. Net zo interessant is, dat het Internationale Rode Kruis zeer intensief de zeer gedetailleerde Duitse doden dossiers onderzocht en vaststelde, dat van de in totaal 150.000 gevangenen, die in Auschwitz omkwamen er slechts 30.000 van joodse komaf waren. Maar joodse holocaust historici hielden tientallen jaren vol, dat er in Auschwitz vier miljoen joden zijn omgekomen.
En het Rode Kruis kan het weten, want gedurende de oorlog lieten de Nazi's toe, dat zij regelmatige leveringen en inspecties konden doen in de verschillende werkkampen. Om in de eigen woorden van het Rode Kruis te spreken, rapporteerden zij, dat er "niet minder dan 9.000 pakketten dagelijks werden uitgeleverd. Vanaf de herfst van 1943 tot aan mei 1945 werden ongeveer 1.112.000 pakketten verzonden naar de concentratiekampen met een totaal gewicht van 4.500 ton. Als de concentratiekampen waren bedoeld als vernietigingskampen, waar joden werden omgebracht met miljoenen tegelijk, zouden de Nazi's dan het Rode Kruis toelaten om persoonlijk zoveel voedsel, kleren en medicijnen af te levereen?
Laten we even wat dieper graven in de gegevens van het Rode Kruis. In juni 1946, document # 9925, waarin het Rode Kruis gevangenen interviewde uit verschillende door de Nazi's gerunde kampen tegen het einde van de 2e wereldoorlog. Aan hen werd gevraagd of ze getuige waren geweest van vergassingen. Het Rode Kruis stelde vast, dat geen der gevangenen daarover iets heeft gezegd. Geen der te werk gestelden bevestigden geruchten over "killing factories". Vergeet niet, dat het Rode Kruis gedurende de gehele 2e wereldoorlog voortdurend leveringen deed naar deze werkkampen. Niet één keer maakten ze verslag over Auschwitz ovens, bedoeld om mensen te vergassen. Niet één keer, zelfs niet in hun 1.600 pagina's tellende rapport uit 1946, werd melding gemaakt van gaskamers. Ook hebben ze het nergens over douches of douchekoppen, die vermomd gas produceerden, bedoeld voor massa executies.
Om het belang van deze informatie over te brengen, niet één keer in hun omvangrijke na-oorlogse biografieënmaakten Dwight David Eisenhower, Winston Churchill, de Fransman Charles de Gaulle of Harry Truman melding van vernietigingskampen in Duitsland (of in door Duitsland bezette landen). Bovendien sneden nog het Rode Kruis of andere humanitaire organisaties, het Vaticaan of enig land van de geallieerde regeringen het onderwerp van een holocaust aan, waarbij 6 miljoen joden zouden zijn omgekomen. Het Rode Kruis beweerde, dat aan het eind van de oorlog er 120.000 overlevenden van alle nationaliteiten werden vrijgelaten of bevrijd uit de concentratiekampen. Gedurende de oorlog verbleven 3,4 miljoen joden in door Duitsland bezette Europese gebieden. We weten dat dit aantal accuraat is, omdat het World Jewish Congress een boek publiceerde met als titel "Unity in Dispersion", dat stelt op pagina 377, "The majority of German Jews succeeded in leaving Germany before the war broke out."
Voorts, om Freiling Foster opnieuw te citeren in de uitgave van Colliers magazine van 9 juni 1945, slaagden er "2,2 miljoen joden erin om te emigreren naar de Sovjetunie vanaf 1939, om aan de Nazi's te ontkomen. Dus, ruwweg 3,4 miljoen joden leefden in Europa gedurende de 2e wereldoorlog en er waren slechts in totaal 120.000 overlevenden overlevenden uit de kampen. Maar dan begint er iets vreemds. Op 31 maart 1956 komt de Duitse regering tot een overeenkomst met 400.000 concentratiekamp "overlevenden". En dan, op 30 juni 1965, bijna 10 jaar later - claimen 3.375.020 meer joden, dat zij een holocaust overlevende zijn.
Zoals echter vermeld, waren er niet meer dan 3,4 miljoen joden in Europa gedurende W.O. II. En dan, verbazingwekkend, maakt de Israëlische staat in het jaar 2000 melding van 1.092.000 holocaust overlevenden.
Dus laten we de cijfers nog een keer onder de loupe nemen. Er wordt door de joodse historici gesteld, dat er gedurende W.O. II zes miljoen joden zijn omgebracht en er nog eens 5 miljoen overlevenden zijn. Echter, in Europa waren niet meer dan 3,4 miljoen joden in totaal. Is er iemand, die denkt dat de wiskunde hier een beetje wazig is?
Op 24 maart 1933 stelde de Daily Express, een joodse krant, het totale aantal joden wereldwijd op 14 miljoen. De World Almanac van 1933, p. 419, schatte het aantal joden op 15.316.359. Dan gaan we verder met de World Almanac van 1936 op p. 748, waar de wereldwijde Joodse bevolking wordt geschat op 15.753.633 en die in 1938 op 15.748.091 uitkwam. Het was de American Jewish Committee Bureau of the Synagogue Council, dat in 1939 de Joodse wereldbevolking schatte op 15,6 miljoen. Nog even de aantallen van de World Almanac op een rijtje:1940 - 15,3 miljoen, 1941 - 15,7 miljoen, 1942 - 15,1 miljoen, 1947 - 15,6 miljoen en 1949 - 15,7 miljoen. Laten we even pauzeren om deze aantallen verder te analyseren.
Op het moment, dat Amerika besluit in 1941 aan de 2e wereldoorlog deel te nemen, bedroeg het aantal joden globaal 15,7 miljoen. Naar verluidt, zouden de Nazi's tegen het einde van de 2e wereldoorlog in 1945, 6 miljoen joden moeten hebben omgebracht. Echter in 1947, bedroeg het totaal der joodse bevolking volgens de geachteWorld Almanac 15,6 miljoen - in wezen dus geen enkele verandering. Hoe is dat dan mogelijk? Om nog meer waarde toe te kennen aan deze constatering, stelde de New York Times het aantal joden wereldwijd op 22 februari 1948 op 15,6 miljoen, plus nog eens 600 tot 700 duizend, die in Palestina woonden. Waardoor het eindtotaal op 16,2 miljoen komt, meer dan het aantal aan het begin van de 2e wereldoorlog.
Hanson Baldwin, een gerenommeerde oorlog historicus voor de New York Times, stelt evenzo het aantal joden wereldwijd op meer dan 15 miljoen rond 1948. Vreemd genoeg komt een publicatie genaamd Information Please, uit op 15.152.098 joden wereldwijd in 1943. In dezelfde geest, sloeg een rapport van het Internationale Rode Kruis in 1946 in als een bom: Tussen de 270.000 en 300.000 geregistreerden gevangenen van alle nationaliteiten waren omgekomen in de door Duitsland gecontroleerde kampen. Hiervan waren niet meer dan de helft van joodse origine en deze gevangenen stierven primair als gevolg van tyfus en andere ziekten.
Nog belangrijker, het Internationale Rode Kruis maakte duidelijk dat het merendeel van de sterfgevallen zich voordeden, terwijl de oorlog naar zijn einde liep en de geallieerde bombardementen alle voedsel en bevoorradingslijnen naar de werkkampen daardoor stil kwam te liggen. Net zo interessant is, dat het Internationale Rode Kruis zeer intensief de zeer gedetailleerde Duitse doden dossiers onderzocht en vaststelde, dat van de in totaal 150.000 gevangenen, die in Auschwitz omkwamen er slechts 30.000 van joodse komaf waren. Maar joodse holocaust historici hielden tientallen jaren vol, dat er in Auschwitz vier miljoen joden zijn omgekomen.
En het Rode Kruis kan het weten, want gedurende de oorlog lieten de Nazi's toe, dat zij regelmatige leveringen en inspecties konden doen in de verschillende werkkampen. Om in de eigen woorden van het Rode Kruis te spreken, rapporteerden zij, dat er "niet minder dan 9.000 pakketten dagelijks werden uitgeleverd. Vanaf de herfst van 1943 tot aan mei 1945 werden ongeveer 1.112.000 pakketten verzonden naar de concentratiekampen met een totaal gewicht van 4.500 ton. Als de concentratiekampen waren bedoeld als vernietigingskampen, waar joden werden omgebracht met miljoenen tegelijk, zouden de Nazi's dan het Rode Kruis toelaten om persoonlijk zoveel voedsel, kleren en medicijnen af te levereen?
Laten we even wat dieper graven in de gegevens van het Rode Kruis. In juni 1946, document # 9925, waarin het Rode Kruis gevangenen interviewde uit verschillende door de Nazi's gerunde kampen tegen het einde van de 2e wereldoorlog. Aan hen werd gevraagd of ze getuige waren geweest van vergassingen. Het Rode Kruis stelde vast, dat geen der gevangenen daarover iets heeft gezegd. Geen der te werk gestelden bevestigden geruchten over "killing factories". Vergeet niet, dat het Rode Kruis gedurende de gehele 2e wereldoorlog voortdurend leveringen deed naar deze werkkampen. Niet één keer maakten ze verslag over Auschwitz ovens, bedoeld om mensen te vergassen. Niet één keer, zelfs niet in hun 1.600 pagina's tellende rapport uit 1946, werd melding gemaakt van gaskamers. Ook hebben ze het nergens over douches of douchekoppen, die vermomd gas produceerden, bedoeld voor massa executies.
Om het belang van deze informatie over te brengen, niet één keer in hun omvangrijke na-oorlogse biografieënmaakten Dwight David Eisenhower, Winston Churchill, de Fransman Charles de Gaulle of Harry Truman melding van vernietigingskampen in Duitsland (of in door Duitsland bezette landen). Bovendien sneden nog het Rode Kruis of andere humanitaire organisaties, het Vaticaan of enig land van de geallieerde regeringen het onderwerp van een holocaust aan, waarbij 6 miljoen joden zouden zijn omgekomen. Het Rode Kruis beweerde, dat aan het eind van de oorlog er 120.000 overlevenden van alle nationaliteiten werden vrijgelaten of bevrijd uit de concentratiekampen. Gedurende de oorlog verbleven 3,4 miljoen joden in door Duitsland bezette Europese gebieden. We weten dat dit aantal accuraat is, omdat het World Jewish Congress een boek publiceerde met als titel "Unity in Dispersion", dat stelt op pagina 377, "The majority of German Jews succeeded in leaving Germany before the war broke out."
Voorts, om Freiling Foster opnieuw te citeren in de uitgave van Colliers magazine van 9 juni 1945, slaagden er "2,2 miljoen joden erin om te emigreren naar de Sovjetunie vanaf 1939, om aan de Nazi's te ontkomen. Dus, ruwweg 3,4 miljoen joden leefden in Europa gedurende de 2e wereldoorlog en er waren slechts in totaal 120.000 overlevenden overlevenden uit de kampen. Maar dan begint er iets vreemds. Op 31 maart 1956 komt de Duitse regering tot een overeenkomst met 400.000 concentratiekamp "overlevenden". En dan, op 30 juni 1965, bijna 10 jaar later - claimen 3.375.020 meer joden, dat zij een holocaust overlevende zijn.
Zoals echter vermeld, waren er niet meer dan 3,4 miljoen joden in Europa gedurende W.O. II. En dan, verbazingwekkend, maakt de Israëlische staat in het jaar 2000 melding van 1.092.000 holocaust overlevenden.
Dus laten we de cijfers nog een keer onder de loupe nemen. Er wordt door de joodse historici gesteld, dat er gedurende W.O. II zes miljoen joden zijn omgebracht en er nog eens 5 miljoen overlevenden zijn. Echter, in Europa waren niet meer dan 3,4 miljoen joden in totaal. Is er iemand, die denkt dat de wiskunde hier een beetje wazig is?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten