Zaterdag, 4 juni 2011
Anne moest eens weten hoe haar dagboek is misbruikt!
Weinigen zijn bekend met het feit, dat het New York Opperste Gerechtshof rond 1960 een uitspraak deed, waarin aan de vooraanstaande joods-Amerikaanse schrijver Meyer Levin een schadevergoeding werd toegekend van niet minder dan 50.000 US dollar, te betalen door de vader van Anne Frank als honorarium voor Levin's werk aan het "Anne Frank Dagboek". En gezien de omvang van het bedrag, zeker tegen de achtergrond van 1960, zal het niet een paar dagen werk zijn geweest, maar zeker meerdere maanden aan werkzaamheden in beslag hebben genomen. Propaganda is altijd al een wapen van psychologische oorlogsvoering geweest en wordt zeker heden ten dage in steeds grotere mate gebruikt. Communisten, later een synoniem voor Zionisten, waren meesters in het toepassen van deze tactiek. Vaak hanteerden zij directe benadering, maar even vaak werd het gebruikt in verschillende tactieken om de gehele wereld op een onderwerp opmerkzaam te maken.
Dat is ook zeer zeker het geval geweest bij de moedwillige bedoeling van velen, die betrokken waren bij de distributie van het Anne Frank dagboek om iedereen te misleiden. Verkocht als het actuele dagboek van een jong Joods meisje, dat in een Nazi concentratiekamp omkwam. Ofschoon men voortdurend getracht heeft iedereen wijs te maken, dat de meesten in concentratiekampen door vergassing zijn omgekomen, is Anne aan typhus overleden en is ook nog een keer verhuisd naar een ander 'vernietigingskamp'. Het dagboek werd voor het eerst gepubliceerd in 1952, 7 jaar na afloop van de oorlog en werd onmiddellijk een bestseller. Aan de bestseller is later nog een film over het leven van Anne Frank toegevoegd. Het heeft Otto Frank, haar vader, geen windeieren gelegd en zo kon hij, dank zij zijn vergaarde fortuin en riant levend in Zwitserland, regelmatig dreigen met rechtszaken om publicatie van de waarheid te voorkomen.
In twee gevallen werd voor een Duits gerechtshof, Ernst Romer en Edgar Geiss aangeklaagd, omdat zij het dagboek beschouwden als een vervalsing. Dat leidde er zelfs toe, dat het BKA (Bundes Kriminal Amt) het manuscript onderzochten en zoals al in een eerder artikel vermeld, vaststelden, dat alles met ballpoint was geschreven, die voor 1951 niet beschikbaar waren. En belangrijker, het BKA stelde duidelijk vast, dat geen van de handschriften correspondeerden met dat van Anne. Het Duitse blad "Der Spiegel" publiceerde in 1951 een niet te ontkennen verhaal, dat het gehele dagboek een na-oorlogse vervalsing was. Uiteraard werd naderhand weer bestreden, dat ballpoints wel ten tijde van het leven van Anne beschikbaar waren, maar dan blijven we toch nog zitten met het feit, dat geen van de handschriften met die van Anne correspondeerde. Het Anne Frank huis in Amsterdam, gerund door overbetaalde Zionisten en ook nog eens fors gesponsord door de overheid, vaart er wel bij en weet jaarlijks miljoenen mensen onwaarheden op de mouw te spelden.
Bron: http://www.mathaba.net/news/?x=614599
Geen opmerkingen:
Een reactie posten